واقعا اگه کسی به من و مطمئنا به خیلی های دیگه نگه که این بنا ی مثلا مدرن یا حتی پسامدرنی یک مسجده! عمرا نه من و نه اون خیلی ها بتونیم حدس بزنیم که بله اینجا ساختمان یه مسجده!!! عجب و باز هم عجب!!! مسجدی که هر چند در اوان اسلام ساختمانی بسیار ساده داسته ولی بعدها و از قرون سوم و چهارم به یعد و در زمانی حدودا هزار ساله با ساختمان خاص خود ،با مناره و گنبد خود و با شکل و شمایل خاص در و پنجره و نقش و نمای خود تبدیل شده به بخشی از هویت و نماد دینی اسلام ،اینجا اینطور تبدیل میشه به پدیده ای که نه تنها از دور نشون نمیده که نماد و نشانه ای از دین اسلام است و مسجد است و ... بلکه چیزی که از دور داد میزنه اینه که اینجا طرحی نه مدرن بلکه طرحی پسامدرنیته است که در پی قالب شکنی و هویت زدایی و چارچوب گریزی است...
باشه حالا گیریم که این چارچوب گریزی و هویت زدایی پسامدرنیته ای هم نوع خاصی از طراحیه و گیرم که گاهی هم جذاب می تونه باشه ولی دیگه چرا تو ساختمان مسجد؟!!
چرا گریز از چارچوب سنتی بنای مسجد ؟
چرا گریز از قالبی که گویای تاریخی 1400 ساله است؟
بنایی که بخشی از تاریخ و هویت اسلامی است؟!
بنایی که با همین شکل سنتی اش همواره القاکننده ی عظمت و بزرگی و آرامش و معنویت بوده و هست!
یکبار دیگر به دو عکس بالا نگاه کنید ... ! واقعا چه لزومی داشت این کار؟ ...
(در عکس های زیر ما تصاویری از مساجدی با طرحهای نسبتا متفاوت می بینیم ولی چیزی که مشخصه اینه که همه اونها به نوعی مشخصات بارز و تاریخی و نمادی مسجد مثل گنبد و مناره و و عظمت و بلندمرتبگی بودن روحفظ کرده اند)
